Wat me vooral is hij gebleven is haar positiviteit. Zoek elke dag je geluksmomentje... Nou dat doe ik zeker...
Na Ellemijn kwam ook nog Jentl van Woordkunsten aanbod. Ze legde kort uit hoe schrijven je kan helpen verwerken.
Aan de hand van haar minicursus heb ik in een stukje geschreven:
Lieve Jolie,
Je groeide in mijn buik. Ik mis je zo.
Ik mis je mooie gezichtje, je lange vingertjes, je kleine voetjes, jouw dichtbij mij...
Ik weet nog goed, de dag dat jouw leven stopte. Ik heb geschreeuwd en gehuild. Waarom had ik dit niet gemerkt....
Was je nog maar hier, dan....zou ik je knuffelen, je luiertje verschonen, heerlijk met je wandelen door het zonnetje
Sinds je hier niet meer bent,....is alles anders. We missen jou in ons leven. We hadden je zo graag willen zien opgroeien, flesjes willen geven, je troosten als je verdrietig was...
Ik zal je blijven noemen, lieve Jolie want iedereen mag weten dat jij in mij bestond. In mijn hart, altijd een plek voor jou. Mijn vlinderkind, ik schijf je nu dat ik altijd van je hou.
Liefs Mama
Het was een erg waardevolle bijeenkomst. Opgeladen vol positieve energie ging ik weer naar huis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten