woensdag 26 oktober, Jouw monumentje & dag 26 Capture your grief

Eindelijk is daar dan de dag dat jouw monumentje echt af is. We hebben er lang op moeten wachten, maar vandaag konden we eindelijk als gezin jouw monumentje afmaken. Wat voelde het goed om dit zelf te doen. Ik ben zo blij dat we hiervoor gekozen hebben. Met trots keken we toe hoe jouw grote broer en zus de steentjes goed legde. Samen als gezin bij jou zijn doet ons goed. Weer even samen zoals het eigenlijk hoort te zijn.
Vanavond schreef iemand dan nu eindelijk een stukje afsluiten. Ineens kwam het dicht bij. Het voelde ook echt even zo vandaag. Alsof ik nu weer vooruit mag gaan kijken. Jouw plekje is klaar, ik heb voor je gezorgd met alle liefde die ik in me heb. Ik heb gevochten voor jouw plekje. Het moest het mooiste plekje worden.... Dat is zeker gelukt.
En dan nu vooruit kijken... Het is moeilijk. Over 2 dagen ben ik jarig, zin om mijn verjaardag te vieren heb ik niet. Jij mist op het feestje....

Mijn vriendin omschreef het gisteren heel mooi. Je kunt nog wel genieten en gelukkig zijn, maar het gouden randje is er af. En dat is zeker zo. Alles is anders, wij zijn veranderd. De kerstdagen, oud en nieuw. Het raakt me niet meer zoals het altijd deed. Ik zie er tegenop. Het zal tijd nodig hebben, we geven ons er aan over en zien wel hoe het loopt. 

Capture your grief, Dag 26, What Heals You
Ik denk niet dat we ooit echt genezen worden van de pijn en het verlangen na het overlijden van onze kinderen, maar er zijn dingen die de dagen dragelijk maken, dingen die de dagen weer laten stralen en soms een beetje licht in de duisternis brengen.  Mijn vriendin zei gisteren heel mooi "het gouden randje is er af". Zo voelt het ook. Er is een stukje van jezelf kapot. Ik kan weer genieten en ben gelukkig, maar voel me nooit meer compleet. Het kost veel energie om elke dag op te staan en te genieten van de kleine dingen en er zijn ook zeer zeker dagen dat het even niet wil. Ik gun mezelf deze dagen ook. Ik moet mezelf deze ruimte geven om vervolgens weer vooruit te kunnen kijken. Dit alles ben ik verplicht aan mezelf, mijn lieve man en mijn lieve kinderen... 

Ik hoop dat wij nog een keer het geluk ervaren van een baby'tje, er. regenboogbaby zoals ze dat dan noemen. Ik denk dat dit kindje niet ons verdriet wegneemt, maar wel weer een stukje glans terug zal geven aan ons leven....