Het is alweer even geleden dat ik heb geschreven. De afgelopen week had Maudy vakantie. We hebben gezellige uitstapjes gehad de afgelopen week.
Lekker even alleen met Maudy en ook uitstapjes met beide kids. Het was fijn om de kinderen lekker om me heen te hebben. Het geeft afleiding en vele geniet momentjes.
Donderdag waren we gezellige met vriendinnen en de kinderen bij Dolfino spelen. Toen we rond 14 uur de kinderen gingen verzamelen om naar huis te gaan was Raf nergens te vinden. In het begin dacht ik nog hij zit vast ergens waar ik hem net niet kan zien, maar naar mate de tijd verstreek en ik hem echt nergens kon vinden, raakte ik in paniek. Er spookte vanalles door me heen en de tranen kwamen even voorbij. Wat was ik bang om mijn mannetje kwijt te raken.
Gelukkig vond ik hem al springend van plezier bij de bowlingbaan. Ik heb tegen Raf niet gezegd dat mama boos was, maar dat mama heel verdrietig was dat ik hem kwijt was. Hij gaf mij een dikke knuffel en een kus...
Nadat we thuis gekomen waren ben ik lekker even naar Jolie gegaan. Even de spanning kwijt raken en met haar kletsen....
Vandaag nog een mooi geluk momentje... Maudy komt na de zwemles trots met het blaadje aangelopen... Jippie ze mag proefzwemmen voor haar B-diploma. Trots dat ik met haar heb gezwommen vanaf 3 maanden en dat we nu samen haar B-diploma gaan afronden... Na 5,5 jaar zwemmen samen... (eerst echt samen zwemmen en daarna Maudy bij de zwemles en mama lekker in de kantine ;-) )
Maar helaas vandaag ook een dag van verdriet. Vanmorgen kregen we het telefoontje dat Oma Boers (Richard zijn oma) was overleden in de mooie leeftijd van 87 jaar. Oma wilde zelf al een tijdje niet meer, maar toch blijft dit geen leuk nieuws. Wat een moeilijk jaar is 2016... Het jaar is 2 maanden oud en we mogen al voor de 2e keer bij het geopende graf staan.
Tegen Maudy had ik gezegd dat Oma als een vlindertje naar Jolie is gegaan om voor haar te zorgen. Ze reageerde amper vanmorgen. Vanavond heb ik het nog een keer met haar erover gehad. Het was nog niet helemaal binnengekomen bij haar.
Wat is het moeilijk om je kinderen hier op korte tijd 2x mee te confronteren. Ze zouden nog helemaal niet bezig moeten zijn met de dood.
Dan nog even afsluiten met mooi nieuws. Via FB had ik meegedaan aan een actie om een mooie hanger te winnen. En ik heb gewonnen....
Een mooi hartje met daarop een vlindertje... Mijn kleine vindertje draag ik voor atlijd mee in mijn hart... Zichtbaar aanwezig om mijn nek....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten