Vandaag de dag na jou afscheidsdag... Wat voelt het leeg in ons. Je bedje is leeg...
Gelukkig kwam vandaag Esther nog een dagje langs. We hadden een hechtige nacht achter de rug. Jouw broer was namelijk gisteren nacht wakker geworden met een rare ademhaling en helemaal overstuur. Mama raakte hierdoor in paniek en heeft de huisartsenpost gebeld. Na een paar minuten hebben ze toen besloten om de ambulance te bellen. Wij wilde heel graag dat er iemand langs zou komen. Je broer was namelijk overdag een paar keer met zijn hoofd gevallen op de grond. Niet hard of vanaf hoog, maar mama maakte zich wel zorgen omdat hij aangaf dat hij pijn had aan zijn hoofd.
Mama heeft in paniek ook oma en opa gebeld dus die kwamen meteen naar ons toe.
Raf vond het maar niks die mannen van de ambulance. Ze hebben hem onderzocht en daarna besloten om hem voor de zekerheid toch even mee te nemen naar de spoedeisende hulp. Dat was even schrikken. Papa ging met Raf mee en mama moest thuis afwachten.
Gelukkig kreeg mama snel van papa een berichtje dat alles met Raf goed was en dat ze samen weer naar huis mochten. Mama is toen samen met opa snel naar hun toegegaan.
We waren even bang dat we Raf ook gingen verliezen, maar gelukkig heeft hij jou nu als beschermengeltje....
Deze dag dus niet veel gedaan. Vandaag wel even bij je grafje geweest. Wat ligt je grafje er toch mooi bij. Terwijl we bij je waren scheen de zon mooi. We hebben ook de ballon naar je toegestuurd. Even bleef de ballon in de boom hangen, maar je pakte hem toch mee met een zuchtje wind...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten