Vanmorgen na een moeizame start toch de kinderen zelf weggebracht. Het was fijn om ze weg te brengen en te zien hoe heerlijk ze aan het spelen waren. Bij thuiskomst lekker op de bank onder een dekentje, toch intensief om er weer uit te zijn.... Thuis zijn is fijn....Thuis is Jolie💖 dicht om me heen... Net weer een stapel kaarten uit de brievenbus gehaald. We hebben al zoveel kaarten gehad deze week, maar elke keer weer wordt je geraakt door de kaarten. 💋
En dan zijn we vandaag weer alleen met ons gezin. Geen kraamverzorgster meer die ons even op weg helpt of spullen opruimt. Lekker weer even ons eigen gezin.
Maar wat valt het zwaar. Kinderen sliepen gisteravond pas laat dus waren vanmorgen ook laat wakker. Maudy had ook geen haast om op te schieten. Dat maakte het voor mij wel een beetje moeilijk. Rond 9 uur waren we aangekleed en wel beneden. Snel de spullen klaar maken en richting school. Even slikken en dan naar binnen lopen... Maudy mocht lekker buiten gaan spelen. Fijn om haar zo lekker te zien spelen met haar klasgenoten. Het is even slikken als er dan een klasgenootje naar je toe komt en die zegt: "Jouw kindje is dood"....
Daarna Raf naar de opvang brengen. Hij had er zin in en ging meteen lekker spelen. Nadat hij zijn zusje had laten zien aan de juffen.
Daarna lekker naar huis op de bank onder een dekentje dicht bij mijn kleine meisje.....
Vandaag dus lekker even samen thuis. Even tv kijken en nergens aan denken.
Tijdens het uitruimen van de vaatwasser ineens weer even het besef.... Wat doet de pijn toch zeer.... Het gemis is heel groot, de leegte, de stilte...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten