Zaterdag 23 januari... Het is niet makkelijk

Hoe gaat het met jullie? Op en neer. We hebben veel goede dagen, maar het is ook moeilijk. Je leeft in een droom die maar niet stopt. We worden er niet uit wakker.

Dit plaatje zegt eigenlijk meer dan mijn woorden. Gisteren avond samen met Richard zitten praten. Mijn masker viel even af en ik brak. Wat ik het liefste wil is mijn Jolie terug krijgen. Voor haar mogen zorgen dat is wat ik wil. 

Ik ga nu maar door, pak mijn leven weer op. Stop het verdriet weg. Maandag 11 januari heb ik haar lichaampje losgelaten, maar Jolie heb ik nog niet losgelaten. Ik wil niet beseffen dat ze er echt niet meer is. Soms voel ik haar schopjes nog in mijn buik, leg ik mijn handen nog op mijn buik net zoals ik deed toen ik nog zwanger was. Zou zo graag de tijd terug willen draaien....
Vanavond was ik even op jouw kamertje. Het is fijn om even dichtbij jou te zijn. Het voelt zo warm in huis, je bent om ons heen....

Lieve Jolie, mama mist je zo... Kon ik je nog maar even kroelen, je een flesje geven, je troosten als je verdrietig bent... Ik zou er alles voor over hebben om jouw stemmetje even te horen 💖