maandag 11 januari: mijn uitgerekende datum, jouw afscheid

Stukjes van FB van deze dag....

Maandag 11 januari 2016. De dag dat we Jolie laten gaan. Laten gaan naar de mooie bloemenweide. Net nog even wezen kijken bij haar. Meid wat zie je er nog goed uit. Je bent wel iets veranderd de afgelopen dagen maar niet veel. Zo hebben we lang van je kunnen genieten. Alles is klaar voor je afscheid. Je komt mooi tussen alle opa's, oma's, ooms en tantes te staan in de huiskamer. Kan iedereen je mooie kistje zien. We hopen dat je ons door je afscheid heen loodst en we nog meer... mooie herinneringen krijgen. Dadelijk gaan we je nog even knuffelen en dan is het moment daar. Je ligt mooi in je kistje. Lekker in je pakje en badcape van oma. Zo kreeg je het niet koud zei mama. Jolie, we gaan je heel erg missen. Maar blijven iedere seconde aan je denken en voor altijd in ons hart. We komen je heel vaak opzoeken op je mooie bloemenweide. Dikke kus en veel knuffels Jolie. Liefs papa, mama, Raf en Maudy.
 ----
Daar lig je meisje in mama's armen... Nog een laatste knuffel en een kusje.... 9 maanden lang heb je mama laten stralen. 9 maanden lang mocht ik voor je zorgen... Vandaag moet ik je terug gaan geven aan de Here God. Je zult het fijn hebben dat weet ik zeker. Mama gaat je heel erg missen meisje... Ik had zo graag zelf voor jou gezorgd... Slaap zacht lieve Jolie💖, wacht op ons... Ooit zullen we weer samen zijn in de mooie bloemenweide... 😢 💋
------

Vandaag precies 9 maanden geleden... vandaag 40 weken zwanger... Jij zou nog niks van je laten horen. Dat was wat we hadden verwacht. Helaas heeft het niet zo mogen zijn....
Het is nu 20.30 precies een week geleden lag ik te bevallen van een mooi meisje. We verlangde zo naar jou, maar helaas bleef je stil... Mijn ogen kunnen niet bij de klok wegblijven. Elke minuut bleef ik weer opnieuw. 20.42 uur het persen begint.... 20.45 uur daar ben je dan meisje. Zo mooi... Oh wat dat het pijn als ik er aan terug denk.

Vandaag dus geen wachten meer, maar jouw afscheid.
Vanmorgen lekker met Raf en Maudy rustig wakker geworden na een redelijke nacht. Snel even bij jou kijken en daarna snel aankleden en eten... Nou ja mama niet.
Mama krijgt geen hap door mijn keel.
Rond half 9 gaat mama lekker terug naar boven en gaat lekker met jou zitten... Een uur lang zit mama heerlijk met je te kroelen. Tranen lopen over haar wangen als mama tegen je zeg "Ga maar meisje, mama wil het niet, maar je hebt je rust verdient..."
Nadat ook papa nog even met zijn meisje heeft gekroeld leggen we jou in het kistje. Samen met Maudy pakken we je lekker warm in. Dan nog een laatste blik, een kusje op je wang en dan sluiten we jouw kistje. Voor altijd in ons hart, maar niet meer in onze armen....

Als we beneden komen zijn jouw gasten al binnen. We zetten je neer midden in de kring die we hebben gemaakt. Samen met onze gezinnen, jouw opa's, oma's ooms, tantes, neefjes en nichtjes gaan we afscheid van je nemen.
De dienst thuis is erg mooi en helemaal zoals we zouden willen. We draaien Raf zijn lievelingsliedje (mama's buik is dik  van twee kleine kleutertjes) en het liedje dat altijd wordt gezongen als er een kindje wordt gedoopt (een parel in Gods hand).

Na de dienst thuis rijden we in een "limo" naar de begraafplaats. Je grote broer en zus vinden het geweldig. Als we aankomen bij de begraafplaats regent het hard. De hemel huilt mee zeiden we al tegen elkaar.
Bij de begraafplaats sluiten we jou dienst af. Papa legt jou in het grafje. Daarna leest mama nog een mooi gedicht voor....

Gedicht voor mijn meisje Jolie…

Een vlinder vliegt vluchtig over het gras,
Zij is wat verdrietig, omdat zij ooit een mensje was.

Zij is bedroefd en haar hartje doet pijn,
Zij heeft maar 1 wens, en dat is bij haar papa, mama, broertje en zusje zijn.

Zij vliegt naar een huisje, ver van het veld,
daar wonen haar papa, mama, broertje en zusje is haar verteld.
 
Ze kijkt door het raampje, ineens wordt ze blij.
Niet meer opgesloten in haar eigen verdriet, maar eindelijk vrij.

Zij keek door het raampje, en zag wat ze wilde weten.
Haar papa, mama, broertje en zusje hielden zielsveel van haar en ze zouden haar nooit vergeten.
 
Dan vliegt het vlindertje terug over het gras.
Trots en sterk, omdat zij ooit een meisje was.

Na dit gedicht draaien we het liedje van Maudy (Wanneer zie ik je terug van K3).
Daarna is het echt tijd om afscheid te nemen. Iedereen neemt afscheid en als laatste nemen papa en mama afscheid van jou.....

Als we thuis komen is daar iedereen die om jou heen stond. Samen eten we beschuit met muisjes en vieren jouw leven. Rond half 3 is iedereen naar huis. Samen met de kinderen genieten we van een rustige middag na deze drukke week....

Iedereen slaapt zo deze avond. Wat zijn we geleefd en metaal moe van alles.




Nog een mooi berichtje van Tante Marieke

 

trop JOLIE pour le monde.

Op maandag 4 januari 2016 ben ik trotse tante geworden van mijn nichtje Jolie Maria van Rijsbergen. Helaas was zij “te mooi voor deze wereld”. Vandaag hebben we definitief afscheid van haar moeten nemen. Wat was ze mooi en wat gaan we haar missen. Wat ben ik trots op haar ouders, mijn zus Jojanneke en zwager Richard. Ze zijn zo sterk en stralen zoveel rust uit.
Lucas heeft een hele mooie tekening voor Jolie gemaakt, twee handen met daarin een baby (met roze muts natuurlijk). Ik heb er een gedicht bij gemaakt.

Lieve Jolie,

In Jezus handen ben je veilig
Ook al doet dit voor ons zeer
We gaan niet samen voetballen en samen spelen
Want jij bent hier nu niet meer.

We gaan je missen dat is zeker
Over onze wangen loopt een traan
We moeten verder met ons leven
Maar jouw plaats in ons hart zal altijd blijven bestaan.

Jolie, voor altijd in ons hart